Wojownik vs Barbarzyńca

Kto jest lepszy? Kogo wolicie : dzikiego barbarzyńcę czy stratega. Która klasa zapadła wam bardziej w pamieć bo grze nią ? Kogo przyjemniej się odgrywa ? Jaka rasa według was najlepiej pełni funkcje danej klasy ?

Osobiście wolę barbarzyńcę. Jest z nim o wiele więcej śmiechu, przyjemniej mi się go odgrywa. Wojownik kojarzy mi się bardziej z rutyną, z osobą która godzinami może stać bez ruchu na warcie, wypełniającą nieprzyjemne rozkazy zwierzchników. Wiem, że tak nie jest, lecz tak mi się kojarzy. Ale co wy myślicie o tych klasach będących klatami drużyny ?

Post został pochwalony 0 razy

-A, racja, wlasnie. Czasem zmieniaja nazwe, zeby oglupic studentow i namowic do odbycia kursu jeszcze raz. Neuberg, tak? - W oczach mial przerazenie. - Zaraz, zostalas tu wyznaczona do pomocy, tak?

-Ja... - Olsnilo ja. Moze niezlym pomyslem bedzie za pomniec teraz o mylnych pierwszych wrazeniach. - Owszem. Przez... pania Samson. - Pani Samson trzesla calym instytutem literatury angielskiej. Wszyscy o tym wiedzieli i nikt nie kwestionowal jej wladzy. Jesli chodzi o wymowki, ta byla wyjatkowo slaba, ale lepszej nie miala. - Szukalam pana.

-I drzwi byly otwarte? - spytal John, zerkajac na nia. Claire nie odrywala wzroku od profesora Wilsona, ktory raczej nie mogl jej zahipnotyzowac tak, zeby nie mogla klamac.

-Tak - powiedziala pewnie. - Byly otwarte. - Jedyna dobra rzecz, ze przynajmniej pojemnik, ktory miala zawieszony na plecach wygladal jak cos, co moze nosic student uniwersytetu, termos z zupa czy z kawa, czy cos takiego. I raczej nie wygladal jak sprzet do otwierania zamknietych zamkow. Do tej pory plynny azot juz wyparowal w powietrzu i wszystkie slady mu sialy zniknac.

Taka miala nadzieje.

-No coz - mruknal Wilson i spojrzal na nia, marszczac brwi. - Lepiej siadaj i bierz sie do roboty, Neuberg. Mamy mnostwo do zrobienia. Wiesz, czego szukamy?

-Tak, panie profesorze. - John puscil jej ramie. Po sekundzie niechetnego ociagania, Angela tez ja puscila, a Claire weszla za biurko, przysunela sobie drewniane krzeslo i ostroznie postawila plecak i pojemnik z azotem na podlodze.

-Kawy? - spytal John z nadzieja.

-Nie, dziekuje - odparla grzecznie i wziela do reki pierwsza ksiazke ze stosu.

Post został pochwalony 0 razy